Hung Sing Gwoon Choy Lee Fut

Krótka Historia Shuai Jiao

Shuai Jiao (Chińskie zapasy) to najstarsza z wszystkich chińskich sztuk walki, z historią sięgającą ponad 4,000 lat wstecz. Pierwsze udokumentowane użycie tego systemu, w starciach militarnych, miało miejsce gdy cesarz Huang Di prowadził walki przeciwko buntownikowi Chih Yiu i jego armii w roku 2697 p.n.e. . Oryginalny system walk zapaśniczych Jiao Li (Umiejętności Siły oraz Wytrzymałości) został usystematyzowany podczas rządów dynastii Zhou (1122-256 n.e.). Ten wojskowy system walk – pierwszy taki system w historii użyty przez Cesarską Armię – składał się z rzutów, uderzeń rękami i nogami, chwytów oraz obrony przed nimi w celu wytrącenia z równowagi przeciwnika. Wszystkie te elementy były ćwiczone podczas zimowych miesięcy i praktykowane w setkach bitew toczonych w Chinach.

W starożytnych czasach praktykujący Shuai Jiao rywalizowali przeciwko sobie z gołymi torsami, współcześnie trenuje się w gęsto pikowanych bawełnianych kimonach. Ważną kwestią jest, iż
w Shuai Jiao nie kimono przeciwnika jest głównym celem, podczas walki.

Priorytetem jest umiejętność odpowiedniego złapania mięśni lub kości poprzez ubranie aby kontrolować ruchy przeciwnika. Jednak możliwość użycia kimona rywala – krótkich rękawów czy pasa obwiązującego ciasno tłów – dodaje różnorodnych technik kontrolowania oraz rzucania przeciwnikiem. Szybka praca nóg i podcięcia rywala łączone są
z uderzeniami oraz kontrolą ramionami, tworząc dwu-kierunkowy atak i w efekcie silny rzut.

Jest wiele różnych prominentnych stylów Shuai Jiao: Beijing; Tian Jin; Mongolski (Boke); i Bao Ding, nazywany również Kuai Shuai (Szybkie Zapasy). Kiedy
w 1949 został na Tajwanie utworzony tzw. Rząd Narodowy, kilkoro z mistrzów Shuai Jiao wyemigrowało na Tajwan
i tam zajęło się nauczaniem systemu.

Najbardziej znanym Mistrzem był Chang Tung-Sheng; innymi rozpoznawalnymi Mistrzami Shuai Jiao byli m.in. Jeng Hsing-Ping, David Lin, Chi-Hsui Daniel Weng (USA), Li Wing-Kay (Brazylia), Hwang Ching-Zeng (Niemcy), and Louis Lin (Szwecja). Ci Mistrzowie byli odpowiedzialni za propagowanie Shuai Jiao w Europie, Stanach Zjednoczonych oraz Południowej Afryce. Kolejne pokolenie to m.in. Mistrz Chang Da-Wei (Tajwan) - wnuk Chang Tung-Sheng.

Współczesne Shuai Jiao przekształciło się ze starożytnych form walki
bojowej. Techniki są kulminacją wieloletnich doświadczeń z walką zapaśniczą w najlepszy do tego środowisku – na polu bitwy. Ta praktyczna oraz skuteczna metoda walki rozwinęła się w wyrafinowany 
i bardzo efektywny system sztuk
walki. Jego filozofia opiera się na tych samych wartościach co wewnętrzne systemy Chińskich stuk walki: Yin i Yang. W zasadzie, zaawansowani zawodnicy Shuai Jiao używają zarówno Wewnętrznych jak i Zewnętrznych aspektów, traktując je jak dwie strony tej samej monety spotykające się w jednym miejscu – które wzajemnie się uzupełniają, choć mają całkowicie inne pochodzenie.

We współczesnych czasach, Mistrzowie Shuai Jiao pracują dla policji i armii w wielu krajach na świecie, m.in. Chinach i na Tajwanie. Tak więc, nawet i dzisiaj, skuteczność Shuai Jiao jako sztuki walki jest wciąż udowadniana zarówno w walkach militarnych jak i w życiu codziennym.