Hung Sing Gwoon Choy Lee Fut

Wolna walka Sanda/Sanshou. Pomimo tego, że wchodzi w skład zawodów sportowych, wywodzi się z tradycyjnych walk jakie odbywały się na platformie Lei tai, których podstawowym przepisem była zasada „żadnych zasad”. Lei tai to wysoki podest dookoła którego wbijano włócznie lub ostro zakończone kije bambusowe. Zrzucenie z platformy zwykle kończyło się śmierciom lub poważnym kalectwem, zaś pojedynek często wygrywał ten, który po prostu przeżył.

Jednym z powodów tego typu walk była rywalizacja Mistrzów Szkół Kung fu/Wu shu, które działały w tej samej prowincji lub miejscowości. Prowadzący szkołę nauczyciel często był wyzywany do walki przez innego nauczyciela, co zwykle kończyło się przejęciem uczniów i szkoły przez wygranego.

Uważa się, że za przeniesienie tradycji tych walk, do współczesnych zawodów sportowych odpowiada założony w 1928 roku, przez rząd Chin Centralny Instytut Kuoshu w Nanking. Ogólnokrajowa instytucja poświęcona narodowym sztukom walki. Zadaniem jej m.in. była systematyzacja, profesjonalizacja treningów
i zawodów w tradycyjnych sztukach walki. Pierwszych instruktorów Instytutu wyłoniono wśród zwycięzców ogólnokrajowych zawodów w walkach pełnokontaktowych. Zawodów tych nie dokończono. Zostały one przerwane z uwagi na zgony i poważne urazy wynikające z tradycyjnego charakteru zawodów,
a więc bez żadnych reguł. Przyjmuje się jednak, że były to pierwsze współczesne, ogólnokrajowe zawody
w walkach pełnokontaktowych.

Odtąd przez lata zawody odbywały się
w myśl tych samych tradycyjnych zasad, tj. bez żadnych sformalizowanych reguł ograniczających używane w ringu techniki walki. Bez żadnych elementów osłaniających części ciała, a także bez podziału zawodników na kategorie wagowe. Dopiero
w latach 80. XX wieku, z uwagi na dużą urazowość tego sportu, zaczęto wprowadzać pewne restrykcje m.in. wymuszające stosowanie ochraniaczy. Zaś pierwszy oficjalny regulamin sanda został sformułowany w 1982.

Sportowa platforma Lei tai ma 80 cm wysokości i powierzchnię 8m x 8m. Dozwolone są techniki ręczne, nożne, rzuty, podcięcia oraz wypchnięcia poza platformę walki. Najwyżej punktowanym działaniem jest wypchnięcie bądź wyrzucenie zawodnika poza ring. Wysoko punktowane  jest powalenie przeciwnika na matę po którym walka jest przerywania, kopnięcia w głowę bądź w klatkę piersiową. W walce można używać dowolnych technik, 
przy czym zabronione jest atakowanie w tył głowy, szyję, krocze oraz łokieć i kolano.